สหายเลิศ

ในฐานะเพื่อนบ้านที่ต่างก็ชื่นชอบสนามหลังบ้าน แม่ของฉันและคุณนายซานเชซกลายมาเป็นคู่แข่งที่เป็นมิตรกัน ทุกวันจันทร์ทั้งคู่จะแข่งกันเป็นคนแรกในการตากผ้าที่เพิ่งซักเสร็จบนราวตากผ้ากลางแจ้ง แม่ของฉันอาจบอกว่า “เธอชนะฉันอีกแล้ว!” แต่สัปดาห์หน้าแม่จะเป็นคนแรก ทั้งคู่สนุกกับการแข่งขันกระชับมิตรประจำสัปดาห์ เป็นเวลากว่าสิบปีที่ทั้งสองได้ใช้สนามหลังบ้านร่วมกัน และยังได้แบ่งปันสติปัญญา เรื่องราวและความหวังให้แก่กันและกันอีกด้วย

พระคัมภีร์กล่าวด้วยความรู้สึกอบอุ่นอย่างยิ่งเกี่ยวกับคุณความดีของมิตรภาพเช่นนี้ ซาโลมอนแสดงความเห็นว่า “มิตรสหายก็มีความรักอยู่ทุกเวลา” (สภษ.17:17) พระองค์ยังตั้งข้อสังเกตอีกว่า “คำเตือนสติอันอ่อนหวานของเพื่อนก็เป็นที่ให้ชื่นใจ” (27:9)

แน่ทีเดียวที่สหายเลิศของเราคือพระเยซู ทรงปลุกเร้ามิตรภาพอันเปี่ยมด้วยความรักจากเหล่าสาวกของพระองค์โดยทรงสอนว่า “ไม่มีผู้ใดมีความรักที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ คือ การที่ผู้หนึ่งผู้ใดจะสละชีวิตของตนเพื่อมิตรสหายของตน” (ยน.15:13) แล้วในวันถัดมาพระองค์ได้ทรงกระทำสิ่งนั้นบนกางเขน พระองค์ตรัสกับพวกเขาอีกว่า “เราเรียกท่านว่ามิตรสหาย เพราะทุกสิ่งที่เราได้ยินจากพระบิดาของเรา เราได้สำแดงแก่ท่านแล้ว” (ข้อ 15) แล้วทรงตรัสว่า “สิ่งที่เราสั่งท่านทั้งหลายไว้ก็คือ ท่านจงรักกันและกัน” (ข้อ 17)

ด้วยพระดำรัสเช่นนี้ พระเยซู “กำลังยกระดับผู้ฟังของพระองค์” ดังที่นักปรัชญานิโคลัส โวลเทอร์สตอร์ฟฟ์กล่าวไว้ จากมนุษย์ที่ต่ำต้อยไปสู่การเป็นสหายและคนที่ทรงไว้วางใจ ในพระคริสต์นั้นเราเรียนรู้ที่จะเป็นเพื่อนกับผู้อื่น พระองค์ช่างเป็นสหายเลิศจริงๆที่สอนเราถึงความรักเช่นนี้!

พบความชื่นบานอย่างชาญฉลาด

การระบาดครั้งใหญ่นี้เป็นฝ่ายชนะ นั่นคือมุมมองของเจสัน เพอร์ซอฟ แพทย์ประจำห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลใหญ่ที่มุ่งมั่นช่วยเหลือผู้ป่วยโควิด เขาจะทำดีที่สุดได้อย่างไร ช่วงนอกเวลางานเขาจะผ่อนคลายด้วยการถ่ายภาพขยายของสิ่งเล็กๆ เช่น เกล็ดหิมะ มัน “ดูไร้สาระ” ดร.เพอร์ซอฟกล่าว แต่การพบความชื่นบานในสิ่งเล็กๆน้อยๆที่งดงามคือ “โอกาสที่จะได้ผูกพันกับพระผู้สร้างของผม และได้เห็นโลกในแบบที่น้อยคนนักจะใช้เวลาสังเกต”

การแสวงหาความชื่นบานอย่างชาญฉลาดเพื่อบรรเทาความเครียดและสร้างภูมิคุ้มกันถือเป็นคุณค่าอันสูงส่งในวงการแพทย์ แพทย์ผู้นี้กล่าวไว้ แต่สำหรับทุกคนนั้นเขามีคำแนะนำดังนี้ “คุณต้องสูดหายใจเข้า คุณต้องหาวิธีที่จะสูดลมหายใจและสนุกกับชีวิต”

ดาวิดผู้เขียนเพลงสดุดีแสดงความคิดเช่นนี้ในสดุดี 16 เมื่อท่านประกาศถึงสติปัญญาแห่งการได้พบความชื่นบานในพระเจ้า “พระเจ้าทรงเป็นองค์ที่ข้าพเจ้าเลือก” ท่านกล่าวว่า “เพราะฉะนั้น จิตใจของข้าพเจ้าจึงยินดีและจิตวิญญาณก็ปรีดา ร่างกายของข้าพเจ้าก็อาศัยอยู่อย่างปลอดภัยด้วย” (ข้อ 5, 9)

ในขณะที่ผู้คนพยายามลดความกดดันและผ่อนคลายนั้น พวกเขาทำหลายสิ่งที่ไม่ฉลาดนัก ดร.เพอร์ซอฟพบวิถีอันชาญฉลาด คือวิถีที่นำเขาไปยังองค์พระผู้สร้างผู้ประทานความชื่นบานแห่งการทรงสถิตของพระองค์ “พระองค์ทรงสำแดงวิถีแห่งชีวิตแก่ข้าพระองค์ ต่อพระพักตร์ของพระองค์มีความชื่นบานอย่างเปี่ยมล้น ในพระหัตถ์ขวาของพระองค์มีความเพลิดเพลินอยู่เป็นนิตย์” (ข้อ 11) ในพระองค์เราจะพบความชื่นบานตลอดนิรันดร์

เดินไปในเส้นทางใหม่

เสียงปรบมือดังขึ้นเมื่อบรรดานักเรียนที่มีคะแนนสูงสุดรับใบประกาศนียบัตรความเป็นเลิศด้านผลการเรียน แต่รายการยังไม่จบ รางวัลต่อไปเป็นการยกย่องนักเรียนที่ไม่ได้ “เก่งที่สุด” แต่มีการพัฒนามากที่สุด เด็กเหล่านี้พยายามอย่างหนักที่จะดึงเกรดที่ตกให้ดีขึ้น แก้ไขพฤติกรรมก่อกวน หรือตั้งใจเข้าเรียนอย่างสม่ำเสมอ ผู้ปกครองของพวกเขาพากันยิ้มแย้มและปรบมือที่เห็นลูกๆเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น พวกเขาไม่ได้มองข้อบกพร่องในอดีต แต่มองว่าเด็กเหล่านี้กำลังเดินไปในเส้นทางใหม่

เหตุการณ์อันน่าชื่นใจนี้สะท้อนถึงภาพที่พระบิดาในสวรรค์ทอดพระเนตรเห็นเรา คือไม่ใช่เราในวิถีชีวิตเก่า แต่เป็นเราในปัจจุบันที่อยู่ในพระคริสต์ในฐานะลูกของพระองค์ ยอห์นบันทึกไว้ว่า “แต่​ส่วน​บรรดา​ผู้​ที่​ต้อนรับ​พระ​องค์ ผู้​ที่​เชื่อ​ใน​พระ​นาม​ของ​พระ​องค์ ​พระ​องค์​ก็​ทรง​ประทาน​สิทธิ​ให้​เป็น​บุตร​ของ​พระ​เจ้า​” (ยน.1:12) ช่างเป็นมุมมองที่งดงามจริงๆ! ด้วยเหตุนี้เปาโลจึงเตือนผู้เชื่อใหม่ว่า ครั้งหนึ่ง “ท่าน​ตาย​แล้ว​โดย​การ​ละเมิด และ​การ​บาป​” (อฟ.2:1) แต่แท้จริงแล้ว “​เรา​เป็น​ฝี​พระ​หัตถ์​ของ​พระ​องค์ ที่​ทรง​สร้าง​ขึ้น​ใน​พระ​เยซู​คริสต์​เพื่อให้​ประกอบการ​ดี ซึ่ง​พระ​เจ้า​ได้​ทรง​ดำริ​ไว้​ล่วงหน้า​เพื่อให้​เรา​กระทำ” (ข้อ 10)

เปโตรเขียนไว้ดังนี้ว่า เราทั้งหลาย “​เป็น​ชาติ​ที่​พระ​องค์​ทรง​เลือก​ไว้​แล้ว เป็น​พวก​ปุโรหิต​หลวง เป็น​ประชาชาติ​บริสุทธิ์ เป็น​ชน​ชาติ​ของ​พระ​เจ้า​โดยเฉพาะ เพื่อให้​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ประกาศ​พระ​บารมี​ของ​พระ​องค์ ผู้​ได้​ทรง​เรียก​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ให้​ออกมา​จาก​ความ​มืด เข้า​ไปสู่​ความ​สว่าง​อัน​มหัศจรรย์​ของ​พระ​องค์” และบัดนี้พวกเรา “​เป็น​ชน​ชาติ​ของ​พระ​เจ้า​แล้ว” (1 ปต.2:9-10) ในสายพระเนตรของพระเจ้า เส้นทางเก่าของเราไม่มีอิทธิพลเหนือเราอีก ให้เรามองเห็นตนเองอย่างที่พระเจ้าทรงเห็น และเดินไปในเส้นทางใหม่นี้

ความรักมากล้นของพระเจ้า

เขาเป็นที่รู้จักในนามนายทหารผู้กล่าวสุนทรพจน์เรื่องการจัดเตียงทุกวัน ซึ่งมีผู้เข้าชมออนไลน์ถึง 100 ล้านครั้ง แต่พลเรือเอกวิลเลี่ยม แม็คราเวนซึ่งเกษียณอายุแล้วได้แบ่งปันอีกบทเรียนหนึ่งที่น่าสนใจไม่แพ้กัน ในระหว่างปฏิบัติการทางทหารในตะวันออกกลาง แม็คราเวนได้พบด้วยความเศร้าใจว่าสมาชิกหลายคนในครอบครัวผู้บริสุทธิ์ถูกสังหารเนื่องจากความผิดพลาด ด้วยความเชื่อว่าครอบครัวนี้ต้องได้รับการขอโทษอย่างจริงใจ แม็คราเวนจึงกล้าที่จะขอการยกโทษจากผู้เป็นพ่อซึ่งหัวใจแหลกสลาย

“ผมเป็นทหาร” แม็คราเวนบอกกับชายผู้นั้นผ่านล่าม “ผมเองก็มีลูกเช่นกัน และผมรู้สึกเสียใจกับคุณ” ชายคนนี้ตอบสนองอย่างไรน่ะหรือ เขามอบการอภัยซึ่งเป็นของขวัญที่มอบให้ด้วยใจกว้างขวางอย่างเหลือล้นแก่แม็คราเวน ดังที่ลูกชายผู้รอดชีวิตของชายผู้นี้ได้ตอบว่า “ขอบคุณมาก เราจะไม่เก็บสิ่งใดที่เป็นการต่อต้านคุณไว้ในใจของเรา”

อัครทูตเปาโลเองก็ได้เขียนถึงพระคุณอันมากล้นเช่นนี้ “เหตุฉะนั้นในฐานะที่เป็นพวกซึ่งพระเจ้าทรงเลือกไว้ เป็นพวกที่บริสุทธิ์และเป็นพวกที่ทรงรัก จงสวมใจเมตตา ใจปรานี ใจถ่อม ใจอ่อนสุภาพ ใจอดทนไว้นาน” (คส.3:12) ท่านทราบว่าเราจะพบบททดสอบของชีวิตในหลากหลายด้าน ดังนั้นท่านจึงสั่งผู้เชื่อในคริสตจักรที่เมืองโคโลสีว่า “และถ้าแม้ว่าผู้ใดมีเรื่องราวต่อกัน...องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงโปรดยกโทษให้ท่านฉันใด ท่านจงกระทำอย่างนั้นเหมือนกัน” (ข้อ 13)

สิ่งใดกันที่ทำให้เรามีใจเมตตาและให้อภัยเช่นนั้นได้ นั่นก็คือ ความรักอันมากล้นของพระเจ้า ดังที่เปาโลสรุปว่า “แล้วจงสวมความรักทับสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด เพราะความรักย่อมผูกพันทุกสิ่งไว้ให้ถึงซึ่งความสมบูรณ์” (ข้อ 14)

ร่วมกันในพระคริสต์ย่อมดีกว่า

ดร.ทิฟฟานี่ โกลสันได้เห็นอาชญากรรมที่ส่งผลกระทบหลายด้านต่อเมืองอีสต์เซนต์หลุยส์ซึ่งเป็นเมืองเล็กๆในรัฐอิลลินอยส์ สหรัฐอเมริกา แต่ภายในปี 2023 สถิติการฆาตกรรมในเมืองนี้้ลดลง 31 เปอร์เซ็นต์ และอาชญากรรมโดยรวมลดลง 37 เปอร์เซ็นต์ เกิดอะไรขึ้นกับเมืองนี้ ด้วยการร่วมมือกันทำงานของคนหลายกลุ่มที่บังคับใช้กฎหมายความปลอดภัยสาธารณะของเมือง ซึ่งประกอบด้วยตำรวจประจำรัฐและเมือง เขตการศึกษาประจำเมือง และองค์กรด้านศาสนา ได้ผนึกกำลังกันเพื่อพลิกสถานการณ์ให้กับพลเมืองทุกคน

“เราพูดกันว่ามันคือการรวมเป็นหนึ่ง” ดร. โกลสันกล่าว โดยสมาชิกทั้งหมดของเมืองนี้ได้ร่วมมือกันเพื่อช่วยเหลือประชาชน ศูนย์ให้ความช่วยเหลือและคำปรึกษากับกลุ่มวัยรุ่นในเขตการศึกษาภายใต้การนำของเธอนั้น ได้นำนักสังคมสงเคราะห์ พยาบาล และเจ้าหน้าที่ของโรงเรียนไปช่วยเหลือเด็กที่ได้รับผลกระทบจากอาชญากรรมหรืออุบัติเหตุ หน่วยงานอื่นๆได้ใช้จุดแข็งของตนเองเข้ามาช่วย ขณะที่ตำรวจก็ตั้งใจพูดคุยและรับฟังเสียงของประชาชนบนท้องถนนมากขึ้น

ดาวิดผู้แต่งเพลงสดุดีเขียนว่า “ดูเถิด ซึ่งพี่น้องอาศัยอยู่ด้วยกันเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันก็เป็นการดีและน่าชื่นใจมากสักเท่าใด” (สดด.133:1) พร้อมทั้งเสริมว่า “เหมือนน้ำค้างของภูเขาเฮอร์โมน” (ข้อ 3) ดาวิดหมายถึงผู้คนที่มีความเชื่อเป็นหนึ่งเดียวกันในพระเจ้า โดยไม่แบ่งแยกตามหลักคำสอนหรือการเมือง แต่เป็นหนึ่งเดียวกัน แนวคิดนี้อาจฟังดูเข้าใจยาก แต่เป็นพรกับทุกคน เป้าหมายอันงดงามของผู้เชื่อคือการแสดงความห่วงใยซึ่งกันและกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมืองที่ต้องการความรักของพระเยซูอย่างมากที่สุด

เป็นเพื่อนกับคนว้าเหว่

ฮอลลี่ คุกไม่มีเพื่อนเลยสักคนเมื่อย้ายไปทำงานที่ลอนดอน เธอรู้สึกเศร้าหมองในวันหยุดสุดสัปดาห์ จากผลสำรวจทั่วโลกเมืองนี้ติดอันดับต้นๆในเรื่องความหดหู่ มีชาวลอนดอนร้อยละ 55 ที่บอกว่าพวกตนเหงา ในขณะที่ชาวเมืองลิสบอนในประเทศโปรตุเกสซึ่งอยู่ติดกันมีเพียงร้อยละ 10 เท่านั้นที่รู้สึกเช่นนี้

ฮอลลี่ต้องการมีเพื่อน เธอต่อสู้กับความกลัวของเธอและก่อตั้งกลุ่มโซเชียลมีเดียชื่อ ชมรมสาวขี้เหงาแห่งลอนดอน และมีคนมาเข้าร่วมกลุ่มราวสามหมื่นห้าพันคน มีการพบปะเป็นกลุ่มเล็กทุกๆสองสามสัปดาห์เพื่อปิกนิกในสวนสาธารณะ เรียนศิลปะ เรียนทำเครื่องประดับ กินอาหารเย็น และแม้กระทั่งร่วมกันออกกำลังกายกลางแจ้งกับลูกสุนัข

ความท้าทายในเรื่องความเหงาไม่ใช่สิ่งใหม่ องค์พระผู้เยียวยาความรู้สึกโดดเดี่ยวของเราก็เช่นกัน ดาวิดได้บันทึกถึงพระเจ้าของเราผู้ทรงดำรงอยู่ชั่วนิรันดร์ว่า “ทรงให้​ผู้ว้าเหว่เดียวดายเข้าอยู่ในครอบครัว ​พระ​องค์​ทรง​นำ​ผู้ถูกจองจำออก​มาด้วยการร้องเพลง” (สดด.68:6 TNCV) การขอให้พระเจ้าทรงนำเราให้ได้พบกับเพื่อนที่มีลักษณะเหมือนพระคริสต์คือสิทธิพิเศษจากพระเจ้า ด้วยเหตุนี้เราจึงทูลขอจากพระองค์ได้ ดาวิดกล่าวเพิ่มเติมว่า “พระ​เจ้า​ใน​ที่​ประทับ​บริสุทธิ์​ของ​พระ​องค์ ทรง​เป็น​พระ​บิดา​ของ​คน​กำพร้า​และ​ทรง​เป็น​ผู้​ป้องกัน​หญิง​ม่าย” (ข้อ 5) “สาธุการ​แด่​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ผู้​ทรง​ค้ำ​ชู​เรา​ทั้ง​หลาย​อยู่​ทุก​วัน ​พระ​เจ้า​ผู้​ทรง​เป็น​ความ​รอด​ของ​เรา” (ข้อ 19)

พระเยซูทรงเป็นสหายเลิศของเรา! พระองค์ทรงให้เรามีเพื่อนแท้ โดยเริ่มต้นด้วยการทรงสถิตอันเปี่ยมด้วยสง่าราศีของพระองค์ในทุกเวลา ดังที่ฮอลลี่กล่าวไว้ว่า “การมีเพื่อนก็ดีต่อจิตวิญญาณ”

มองไปบนท้องฟ้า

อเล็กซ์ สมอลลีย์อยากให้ทุกคนตื่นเร็วขึ้นหรือไม่ก็ใช้เวลาในช่วงใกล้สิ้นสุดวันให้นานขึ้น เพื่อจะชมดวงอาทิตย์ขึ้นและตก ช่วงเวลาเหล่านั้นที่เปลี่ยนผ่านอย่างรวดเร็วเป็นช่วงที่งดงามและน่าประทับใจที่สุดของวัน ตามคำของสมอลลีย์หัวหน้านักวิจัยการศึกษาในอังกฤษเรื่องอิทธิพลของบรรยากาศอันน่ายำเกรง แสงอาทิตย์ขึ้นหรือตกที่ให้ความสงบสามารถแก้ไขความรู้สึกขุ่นหมอง เพิ่มอารมณ์เชิงบวกและลดความเครียดได้มากยิ่งกว่าท้องฟ้าสีครามหรือทิวทัศน์ยามค่ำคืนที่ระยิบระยับ สมอลลีย์กล่าวว่า “เมื่อคุณเห็นบางอย่างที่ไพศาลและท่วมท้นหรือบางอย่างที่ก่อให้เกิดความรู้สึกยำเกรง คุณจะรู้สึกว่าค่อยๆเล็กลง ดังนั้นคุณจึงไม่กังวลกับปัญหานั้นมากนัก”

การค้นพบที่น่าพิศวงของเขาสะท้อนถ้อยคำของผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์ “ข้าแต่พระเจ้า คือพระองค์เอง ผู้ได้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก ด้วยฤทธานุภาพใหญ่ยิ่งของพระองค์และด้วยพระหัตถ์ซึ่งเหยียดออกของพระองค์ สำหรับพระองค์ไม่มีสิ่งใดที่ยากเกิน” (ยรม.32:17)

กษัตริย์ดาวิดก็ทอดพระเนตรการทรงสร้างของพระเจ้าและประกาศว่า “ฟ้าสวรรค์ประกาศพระสิริของพระเจ้า และภาคพื้นฟ้าสำแดงพระหัตถกิจของพระองค์” (สดด.19:1) ดวงอาทิตย์นั้น “ขึ้นมาจากสุดปลายฟ้าสวรรค์ข้างหนึ่ง และโคจรไปถึงที่สุดปลายอีกข้างหนึ่ง ไม่มีสิ่งใดสามารถซ่อนให้พ้นจากความร้อนของมันได้” (ข้อ 6) การทรงสร้างอันเต็มไปด้วยพระสิริของพระเจ้านั้นสะท้อนถึงพระผู้สร้างผู้ทรงฤทธานุภาพสูงสุด ทำไมวันนี้เราจึงไม่ใช้เวลามองไปบนท้องฟ้าและรู้สึกอัศจรรย์ใจในพระองค์!